Faktoring opierający się na wykupie przez faktora (banku albo instytucji zewnętrznej) od faktorantów (przedsiębiorstw) nieprzeterminowanych wierzytelności, które należą im się od zewnętrznych kontrahentów (dłużników faktoringowych) za dostawy, usługi i za świadczenie dodatkowych usług oraz na finansowaniu ich i zarządzaniu nimi, łączy w sobie kilka elementów: cesje wierzytelności, umowy zlecenia i dyskonta.
Dłużnik faktoringowy nie jest stroną transakcji, więc cała transakcja faktoringowa nie wpływa na jego sytuację, tzn. dokonanie zapłaty za produkt lub usługę. Faktorant otrzymuje zapłatę bezpośrednio po dokonaniu sprzedaży i przesłaniu do faktora kopii faktur z dokumentami potwierdzającymi odbiór zakupu. Stosowanie faktoringu przyspiesza otrzymanie środków finansowych przez firmę, ponieważ faktor wypłaca faktorantowi zaliczkę w postaci ustalonego wcześniej procentu wartości faktury a nie mogącego przekraczać 90% jego wartości brutto a pozostałą część sumy, określaną jako fundusz gwarancyjny, z chwilą uregulowania płatności przez odbiorcę. Faktoring poprawia przez to bieżącą płynność przedsiębiorstwa, ułatwia korzystanie ze stałego dopływu kapitału obrotowego i zmniejsza ryzyko niewypłacalności kontrahenta dzięki podjęciu go przez faktora. Przeniesienie ryzyka niewypłacalności dłużnika na faktora ma wpływ na obniżenie ryzyka związanego z prowadzoną działalnością a wydłużenie terminu płatności maksymalnie do 90 dni jest korzystne i dla dłużnika i dla faktoranta.
Jest to bardzo szybko rozwijająca się i coraz popularniejsza usługa finansowa, którą można stosować zarówno na rynku krajowym jak i zagranicznym, z przejęciem i bez przejęcia ryzyka niewypłacalności odbiorcy. Faktoring sprawdza się w przypadku przedsiębiorstw, które stosują odroczone terminy płatności, szukają alternatywnych źródeł finansowych w bieżącym działaniu, zabezpieczających się przed niewypłacalnością odbiorców, chcących zdyscyplinować swoich kontrahentów do dotrzymywania terminów płatności lub poszukujących kompleksowych usług finansowych o dużej elastyczności.
Faktoring czy kredyt?
Faktoring może stanowić alternatywę kredytu dla przedsiębiorstw, które nie wypracowały jeszcze zdolności kredytowej, ale także możliwość zapewnienia sobie płynności finansowej na równomiernym poziomie firmom o ustabilizowanej pozycji na rynku. Daje szybszy dostęp do środków finansowych niż w przypadku kredytów, których uzyskanie wiąże się często z długo trwającymi procedurami. Jeśli porównamy kredyt bankowy z faktoringiem, zauważymy, że kredyt bankowy może zostać udzielony przedsiębiorstwu, tylko wtedy, jeśli zostanie przez nie zabezpieczony, będzie wiązał się ze stałymi obciążeniami budżetowymi z powodu zadłużenia oraz naliczaniem karnych odsetek za opóźnienia w spłacie rat, nawet, jeżeli nie doszło do tego z winy przedsiębiorcy, zaś faktoring, oferowany przez instytucję faktoringową wymaga jako zabezpieczenia jedynie samych wierzytelności handlowych, nie wpływa na zwiększenie zadłużenia, ale prowadzi do zamiany należności w środki finansowe i otrzymana gotówka jest spłacana faktorowi przez klientów przedsiębiorstwa.
Wady faktoringu
Przy wszystkich dobrych stronach faktoringu trzeba też pamiętać o jego wadach: dość dużych kosztach usługi, braku możliwości finansowania sprzedaży detalicznej, gotówkowej i komisowej oraz obowiązku zwrotu zaliczki otrzymanej od faktora, jeśli dojdzie do opóźnień, co nie zawsze jest łatwe (chyba, że faktorant zdecydował się na faktoring bez regresu, wiążący się z przejęciem ryzyka niewypłacalności kontrahentów).
autor. Agnieszka Góralczyk
fot. fotolia